Doneer hier!
Tijn=Wat?
awesome..
Projecten Nederlands:
🎆vuurwerk🎆
harde knal
sier en kleuren
overal rook en kruitdampen
feest
beloftes
geen vrijheid
moet je nakomen
komt er niet onderuit
liegen
Dit is mijn gedicht:
Hier zijn nog 2 elfjes:
Dit is mijn verslag van het oorlogsboek:
Oorlog zonder vader.
Frank is acht jaar als de Tweede Wereldoorlog uitbreekt. Dat is heel erg vervelend voor hem, maar hem kan niks gebeuren, want Frank denkt dat zijn vader hoeft gelukkig niet in het leger te vechten. Hij gaat gewoon nog naar school, speelt met zijn vrienden en uiteindelijk maakt zelfs een lange fietstocht over de hei met zijn vader. Daar vraagt vader of Frank goed voor zijn moeder zal zorgen, als er ooit iets met hem gebeurt. Frank belooft het. Op 25 juni 1941 wordt vader vroeg door de Duitse Sicherheitsdienst opgehaald en overgebracht naar het Kamp Schoorl. Frank hoopt nog lang dat het een misverstand is, want zijn vader was alleen voor de oorlog even lid van een communistische partij. Eerst ontvangen hij en zijn moeder nog post van vader: uit Schoorl, uit Kamp Amersfoort, maar dan komt de laatste brief van moeder terug: geadresseerde vertrokken, bestemming onbekend. Franks vader is dood. Uiteindelijk komt in het boek Frank zijn belofte na: Goed voor zijn moeder zorgen en ook voor zijn zusje en broertje. De laatste oorlogsmaanden brengt hij door op een boerderij in Friesland om weer aan te sterken na de hongerwinter.
Mijn mening: Ik vond het niet een heel erg leuk boek, maar het was wel gewoon te doen.
Tijn van laarhoven, H2A
Ricard. (17)
Ik sta elke ochtend weer op met een missie: Zo veel mogelijk kleding en slippers verkopen. Ik zat eerst in de derde klas op de middelbare school, maar nu volg ik helemaal geen lessen meer, waar ik ook erg van baal. Ik zit nu voor het winkelcentrum en roep:
‘Goede kwaliteit kleding en slippers voor weinig geld’.
En dan staat er een andere man tegenover mij die roept:
‘Nog betere kwaliteit voor de laatste prijs’. En zo gaat het op en neer. Ik wilde eigenlijk eerst gymleraar worden, maar voorlopig verkoop ik dit om geld te verdienen. Ik verdien er dan niet veel mee, maar hierdoor verdien ik tenminste iets. Van de lokale mensen verdien ik meestal de vaste prijs op maar de vluchtelingen onderhandelen nog veel omdat ze niet veel geld mee hebben, meestal komen we er dan wel uit maar mensen moeten begrijpen dat ik er ook nog geld mee moet verdienen, soms heb ik er nog een zielig verhaaltje bij dan geven vooral de oude mensen mij een extraatje, maar sommige ook niet. Aan de ene kant vind ik dit een beetje klanten afkraken maar ik bedenk me dan altijd dat als God dit afkraken vindt dan moet hij mij maar niet zo afkraken. Ik verdien op zo’n dag ongeveer drie euro. Er zou eigenlijk een groot christelijk leger moeten opstaan die vecht voor de vluchtelingen vind ik, want het Iraakse leger doet dat niet. Ze zouden moeten strijden voor de vrijheid van de vluchtelingen en voor de rest want oorlog is niet leuk. Ik zou misschien wel het liefst willen dat er overal vrede was op aarde, want door de oorlog is mijn vader er niet meer en mijn moeder en zusje zijn gevlucht, maar ik wilde niet want ik had hier nog een beetje hoop, mijn vrienden en mijn werk. Het was een erg moeilijke keuze. Elke nacht ben ik bang en stel ik me voor hoe mijn vader dood is gegaan, de ene keer onderdrukt en gemarteld de andere keer krijgt hij een kogel door zijn hoofd heen en dan schrik ik wakker en hoop dan nog altijd dat er niks mankeert met mijn moeder en zusje. gelukkig heb ik nu onderdak bij een vriend van me, maar toch wil ik altijd nog horen hoe het met ze gaat en of ze nog wel leven of niet, maar mijn vader zei altijd: “Het maakt niet uit hoeveel tegenslagen je hebt of krijgt maar dat het uitmaakt hoe je er doorheen gaat!’’ En dan zei ik altijd: “Roger that!” Omdat hij toen al in het leger zat. Ooit hoop ik hem nog eens te zien en horen.
Naam: Tijn